به گزارش رویترز پژوهشگران در مقاله‌ای که در ژورنال پزشکی پیشگیری آمریکا منتشر کرده‌اند، می‌گویند پژوهش‌های پیشین گذراندن به مدت زیاد در حالت نشسته در روبروی کامپیوتر یا در هنگام تماشای تلویزیون را حتی در افرادی که مقدار زیادی ورزش می‌کنند، با وضعیت بد سلامت ارتباط داده بودند.
اما این بررسی جدید که در میان زنانی انجام شده است که برای پنج تا شش ساعت در روز می‌نشستند، انجام شده بود، نشان داد وول خوردن شدید نسبت به کاملاً بی‌حرکت نشستن در صندلی با کاهش عمده‌ای در خطر مرگ‌ومیر طول دوره بررسی همراهی دارد.
ژانت کید از دانشگاه لیدز در بریتانیا و همکارانش داده‌های نظرخواهی از بیش از ۱۲۰۰۰ زن درباره سبک زندگی‌شان، شامل مدت‌زمان معمول نشستنشان، مقدار وول خوردنشان، و ورزش کردن یا نکردنشان، و چیزهایی را که می‌خورند و می‌نوشند، را تجزیه‌وتحلیل کردند.
در طول دوره‌ای ۱۲ ساله، به‌طور میانگین افرادی که در هنگام نشستن برای دست‌کم هفت ساعت، به میزان کمی وول می‌خوردند، نسبت به افرادی که بیش از پنج ساعت در روز نمی‌نشستند، ۳۰ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ بودند.
اما زنانی که بیش از همه وول خورده بودند، و پنج تا شش ساعت در روز نشسته بودند، نسبت به افرادی که کمتر از پنج ساعت در روز نشسته بودند، ۳۳ درصد کمتر در معرض خطر مرگ در طول دوره بررسی بودند.
کید درباره این نتایج گفت: «اگر مجبور باشید که برای دوره‌های زمانی طولانی بنشینید، حتی حرکات کوچکی مانند وول خوردن می‌تواند مفید باشد.»
او و گروهش داده‌های این نظرخواهی را که در سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ از زنان به‌طورمعمول در میانه دهه ۵۰ زندگی گردآوری شده بود، تجزیه‌وتحلیل کردند.
حدود ۴۲ درصد از زنان گزارش کردند که کمتر از پنج ساعت در روز می‌نشینند، ۳۲ درصد گفتند که برای پنج تا شش ساعت می‌نشینند و ۲۶ درصد دیگر بین هفت‌تا ۱۷ ساعت در روز را در حالت نشسته می‌گذراندند.
در مجموع حدود ۵۴ درصد از افراد خودشان به‌عنوان افرادی که خیلی وول نمی‌خورند، توصیف کرده بودند، ۲۰ درصد گفته بودند که به‌طور گاه‌گاهی وول می‌خورند و حدود ۲۷ درصد گزارش کردند که تمایلی قوی به وول خوردن در اغلب اوقات دارند.
افرادی که مدعی بودند به مقدار زیادی وول می‌خورند، نسبت به هم‌ردیفان آرام‌ترشان، به میزان عمده‌ای بیشتر ورزش می‌کردند و بیشتر می‌خوابیدند، اما همچنین به نظر می‌رسد که آنان با احتمال کمتری سبزی و میوه بخورند و گرایش بیشتری به مصرف الکل و سیگار کشیدن داشته باشند.
این پژوهشگران می‌پذیرند که یکی از محدودیت‌های بررسی‌شان اتکایشان به توصیف خود زنان از مدت‌زمان نشستن و وول خوردنشان و دقیق انگاشتن آن بوده است. از طرف دیگر آنان وزن این زنان را هم به‌حساب نیاورده بودند.
رابرت نیوتن جونیور، کارشناس ورزش در مرکز پژوهش زیست- پزشکی پننینگتون در بیتون روژ در لوئیزیانا دربار این باره گفت، باوجوداین که این بررسی میزان ورزش افراد را هم در نظر گرفته بود، ممکن است این داده‌ها تصویری کامل از اینکه زنان در طول زندگی روزانه‌شان در حال حرکت مداوم هستند یا نه، به دست ندهد.
نیوتن که در این بررسی شرکت نداشت، گفت: «ما در حال حاضر نمی‌دانیم که افراد با چه شدتی باید وول بخورند تا به منافعی بالقوه دست یابند.»
دکتر جیمز لوین، پژوهشگر دانشگاه ایالتی آریزونا و کلینیک مایو در اسکات‌دیل آریزونا می‌گوید، وول خوردن و در یک جا بند نشدن ممکن است شاخص افرادی باشد که مغزشان طوری مداربندی شده است که به مقدار زیادی جنبش داشته باشند.
او که در این بررسی شرکت نداشت، گفت: «وول خوردن به‌خودی‌خود درواقع بازتابی از این وضعیت است که مغز در حال فرستادن پیام‌هایی برای واداشتن فرد به حرکت کردن است. در پاسخ به این پیام‌ها، اگر شما بتوانید از پشت میز بلند می‌شوید و راه می‌روید، اما اگر مجبور باشید پشت میز بنشینید و با انبوهی از کارها روبرو باشید، تا حدی که می‌توانید حرکاتی کوچک را انجام می‌دهید و به‌اصطلاح وول می‌خورید.»
یک بررسی پیشین نشان داده بود که عادت وول خوردن باعث سوختن کالری بیشتری در مردان نسبت به زنان می‌شود که تا حدی ناشی از وول خوردن بیشتری مردان نسبت به زنان و تا حدی هم به علت وزن بیشتر مردان و توده عضلانی بیشتر آن‌هاست.
نظر شما